MENSAXES DO VENTO

Día gris de perla escura,

Reflexiono esta mensaxe;

Que con verbas corta o vento

do seu contido salvaxe.

Dor aguda enche o ambiente,

De corazóns encollidos

Unha nai fica baleira
Dos que un día foron fillos.

Por querer voar ben lonxe

Esqueceron as raíces,

Por querer saír ó mundo

Voltaron vellos e grises

Enterrando á nai galega,

Entre bandeiras foráneas

Tratando de lingua vella

Ó verde idioma da patria

Rompendo cas tradicións

Feitas de anciás silandeiras

Enchendo ca indiferencia

De ocos nosas fronteiras

Pero lonxe destes feros,

Negros nemigos da patria

Quedamos certos galegos,

Ditosos da nosa fala;

Do noso pobo de ferro

Das ondas do noso mar,

Que sorrimos cando vemos

Galega bandeira ondear.